تو سوره توحید که این پایینه نوشتم ببینید می تونید یه غلط کوچولوی ویرایشی پیدا کنید. لطف کنید پیداش کنید.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾ 

نتونستید پیدا کنید. خوب یه بار دیگه بخونیدش.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾ 

ای بابا بازم که پیدا نکردید. یه بار دیگه زحمتشو بکشید. خیلی مهمه.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾ 

یکی می گفت ما باید برای ظهور آقا فقط باید دعا کنیم....

یکی می گفت باید برای ظهور آقا وارد عرصه سیاست و کار در جامعه شد ولو اینکه ایراداتی هم داشته باشیم...

یکی می گفت که باید انقدر گناه کنیم که ظلم و ستم و بدی در دنیا بیداد کنه اونوقته که حضرت ظهور می کنند و دنیا رو پر از عدل و داد می کنند،....

توی همه ی اون نظراتی که برو بچه ها دادن نظر آخری که عرض کردم خدمتتون خیلی برام جالب بود....

به اون دوستم گفتم که آخه مگه میشه که ما گناه کنیم و به امام زمانمون برسیم؟؟؟؟ گناه که مارو از اماممون دور می کنه!!!

اون جواب داد که ما توی دعا خا وآیات و روایات داریم که وقتی حضرت ظهور کنن جهن رو پر از عدل و داد می کنن...

من بهش گفتم  بله منم اون روایاتو دیدم....

دوستم برگشت بهم جواب داد که زمانی می گن جایی پر از خوبی شده که قبلش بدی و زشتی وجود داشته باشه....

منم گفتم که حرفت تا حدودی درسته...

اون گفت که برای اینکه آقا ظهور کنن باید دنیا رو پر از ظلم و ستم بشه که حضرت برای بهبودی وضع نا بسامان ظهور کنن....

من که تازه شستم خبردار شد که داستان از چه قراره به ایشون گفتم که برادر ابلیس کی میاد سراغ انسان؟

ایشون جواب دادن که هر موقعو هر زمان ولی اون زمانی که شما می خواهید کار خیر انجام بدید بیشتر سراغتون میاد تا منصرفتون کنه....

منم که جوابمو تونسته بودم از طرف خودشون دریافت کنم بهش گفتم که :

پس قبول داری که شیاطین زمانی زیاد می شوند که انسان ها بخوان کار خوب کنن.....یعنی زمانی ظلم و ستم زیاد می شه که انسان ها بخوان کار خوب کنن و در مقابل شیطان حظورش پر رنگ تر می شه.....

یعنی به جای اینکه شما با کار بد کردن بخوای زمینه ظهور آقا رو فراهم کنی، کار خوب کن که زودتر به نتیجه برسی.....

اما....

مسئله ای که بوجود اومده بود ومنم عرض کردم خدمتتون ناشی از این موضوع بود این دوست عزیز ما اما ساده! رفته بود تو جلساتی که به اسم امام زمان(عج) دارن علیه دین و حکومت قد، قامت می کنن.....

تو این روزا بحث سوریه و تکفیری ها و فتوا های صد تا یه غاز مفت مفتی های مفت خور خیلی رو بورسه!

مثلا از روشن نکردن کولر توسط زن در غیاب مرد گرفته تا اعلام جهاد نکاح برای دختران و حتی زنان شوهر دار!!!!!

به خدا باور کنید فیلم هندی تعریف نمی کنم ....عین واقعیته....

یه دفه به ذهنم رسید عکسای مفتی های وهابی ها رو با علمای شیعه خدمتتان ارائه کنم  تا خودتون از روی ظاهر این افراد.....

من هیچ چی نمی گم فقط شما رو دعوت به دیدن عکسا می کنم.....

(لطفا اگر ناراحتی قبلی دارید از دیدن چهره های نورانی!!! مفت خورها (مفتی ها) جدا خودداری بفرمایید)

(ضمنا پیشنهاد می شود که والدینی که می خوان از خوردن قند توسط فرزند دلبندشان جلوگیری کنند می توانند از عکس های مفتی ها برای روی قندون با ذکر منبع استفاده کنند)

شيخ عبدالعزيز بن باز - مفتي اعظم سابق وهابیون عربستان سعودي

شيخ عبدالعزيز بن عبدالله آل الشيخ - مفتي اعظم وهابیون عربستان سعودي

شیخ عادل الکلبانی - امام جماعت مسجد الحرام

عبدالرحمن بن ناصر بن براک- از مفتیان برجسته عربستان

صالح بن غانم السدلان از مفتیان سرشناس عربستان سعودی

شیخ مران بن متعب بن قوید

.

.

.

برخی از علمای شیعه:
امام خمینی قدس سره

رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیه الله العظمی خامنه ای

آیه الله العظمی بهجت قدس سره

آیه الله العظمی خویی قدس سره

آیه الله العظمی سیستانی

آیه الله العظمی وحید خراسانی

براساس مفهوم عام زمان، هر کجا که فعل، حرکت و غیریت باشد، زمان نیز وجود دارد. در نتیجه در عالم وحدت که هیچ غیریتی وجود ندارد، زمان نیز بی‌معنی است.

طبق یک تقسیم‌بندی جالب و جدید، زمان به دو بخش آفاقی و انفسی تقسیم می‌شود.

زمان آفاقی: معیار این نوع از زمان حرکت زمین، خورشید و سایر اجرام و کرات آسمانی است، بنابراین این زمان، نسبی است. یعنی به نسبت معیارهای مختلفی که براساس آنها سنجیده میشود، متفاوت است.

زمان انفسی: معیار سنجش این زمان روحیات و احوال انسان  و به عبارت دقیق‌تر و بهتر «تعاقُب حوادث» می‌باشد. به عنوان مثال زمان برای یک انسان غمگین با یک انسان شاد و یا یک انسان مرفه با یک انسان تنگدست مساوی نیست. باید توجه داشت که زمان انفسی تنها یک حالت و احساس روانی نیست.

در برخی از روایات آمده که روز عاشورا حدود 60 ساعت به طول کشیده و بیشتر محققان و پژوهشگران نیز به جعلی بودن این دسته از روایات رأی داده‌اند. در حالی باید توجه داشت که زمان ذکر شده در این روایات از نوع انفسی بوده و نباید آن را با زمان آفاقی و زمان معمولی مقایسه کرد. با توجه به وقوع حوادث عمیق بسیار در روز عاشورا مانعی ندارد مدت زمان این روز را بیشتر از 24ساعت دانست.

ارتباط زمان آفاقی با انفسی:

براساس تقسیم بندی زمان به آفاقی و انفسی می‌توان دو فرد را در نظر گرفت که یکی غمگین و دیگری خوشحال است و با اینکه از لحاظ آفاقی برای هر دو فرد مثلا 1 ساعت سپری شده ولی مدت‌زمان سپری شده برای فرد غمگین از لحاظ انفسی خیلی بیشتر است.

لازم به ذکر است که اگر حالات روحی فردی شدت یابد، آنگاه زمان انفسی بر آفاقی تأثیر گذاشته و تقریبا یکی می‌شوند. به عنوان مثال وقتی که نصرت کریمی به خاطر ساخت فیلم محلِّل دستگیر شد و چند ماهی را در زندان به سر برد، یک شب که خبر حکم اعدامش را به او آوردند، از هول این خبر، تمام موهایش تا صبح سپید شده و همانند زمان انفسی، زمان آفاقی نیز برای او به سرعث سپری گشته و پیر شد.

در برخی از آیات قرآن کریم چنین اوصافی در مورد روز قیامت ذکر شده است: به عنوان مثال در سوره مبارکه مزّمِّل می‌خوانیم: «... يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا»  قیامت روزی است که کودکان را پیر می‌کند.

علاوه براین باید گفت: زمان ملکوتی مافوق همه این زمان‌هاست، چراکه کسی که در زمان ملکوتی به سر می‌برد، مانند کسی که بالای پشت بام ایستاده و مثلا یک کاروان شتر را با هم می‌بیند. در حالی که سایر افراد همانند کسی هستند که داخل زیر زمین است و از لای یک پنجره کوچک به این کاروان نگاه می‌کند که طبیعتا این شترها را تک تک می‌بیند.

سلم، یعنی اینکه انسان در همه مراتب وجودی خویش، حتّی در باطن خودش تسلیم باشد؛ یعنی در باطن خودش هم مقاومت نداشته باشد. اگر او در مقابل حکم الهی اعتراض و مقاومتی داشته باشد، کاملا تسلیم نیست،

همانطور که در مطلب قبل خدمت مخاطبان عزیز بیان شد، مقام "تسلیم" و پذیرش روحی و اطاعت قلبی در برابر اهل بیت (ع) مقام رفیعی است که پس از کسب مراتب سه‌گانه معرفت، محبت و اطاعت حاصل می‌شود. چنین مقامی اکتسابی نیست بلکه با طی شدن مراتب سابق و تعهد و التزام دائمی به آن مراتب، با عنایات خداوند سبحان حاصل خواهد شد.

بسیاری از دانشمندان و محققان به خاطر جایگاه عظیم تسلیم، این مقام را اوج ارتباط انسان با ولی خدا بیان کرده‌‌اند. اما به نظر می‌رسد مقام خدمت به ولی خدا از مقام تسلیم بالاتر بوده و آخرین حلقه واسط بین امام و مأموم همان خدمت صادقانه به ایشان است.

مهمترین آیه ای که ما را به صلوات بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله رهنمون می‌سازد همان آیه مشهور سوره احزاب است که می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً»

برای فهم نحوه صلوات فرستادن به پیامبر اکرم (ص) و خاندان مطهر ایشان، سری به آیه ٤٣ سوره احزاب می‌‌زنیم: «هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَ كَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا؛ او کسی است که بر شما درود و رحمت می‌فرستد، و فرشتگان او (نیز) برای شما تقاضای رحمت می‌کنند تا شما را از ظلمات (جهل و شرک گناه) به سوی نور (ایمان و علم و تقوا) رهنمون گردد؛ او نسبت به مؤمنان همواره مهربان بوده است

برای بیان علت این کار امام مطالب متنوع و متفاوتی بیان شده است، از جمله اینکه 1. علت این کار اتمام حجت بود. 2. علت این کار رسوا کردن دشمنان بود. 3. امام این کار را انجام دادند تا به همه بفهمانند که هدفشان از این قیام و هجرت، رسیدن به سلطنت و حکومت نیست. 4. انجام تکلیف الهی 5. پیام‌رسانی 4. امام با وجود اینکه به علم غیبی‌شان سرانجام این سفر پررنج و بلا را می‌دانستند ولی مأمور به عمل کردن به علم غیبی خود نبودند. و ....

مطالب فوق غیر از مورد آخری صحیح بوده و هر کدام به بخشی از فلسفه این کار پرداخته‌اند ولی کامل نیستند.

به نظر می‌رسد بهترین بیان برای شناختن دلیل این کار امام حسین (ع) عبارت است از:

درست است که بردن خانواده آثار و نتایج دردناکی به دنبال داشته و اسارت ایشان توسط وحشیان و نامردان پس از شهادت امام و یارانش عواقب وحشتناکی را متوجه زنان و فرزندان می‌کرد، اما باید توجه داشت که امنيت اهل بيت از سوي دشمن در مدينه تهديد مي‌شد و حبس و اذیت ایشان توسط دشمنان دست‌آویز مناسبی برای به زانو در آوردن امام به شمار می‌‌آمد.

می‌توان گفت: حضور اهل بیت در کربلا و اسارت ایشان در ملأ عام نسبت به اسارت ایشان در شهر مدینه کار عاقلانه‌تری بوده و ایشان را از بیشتر خطرات و هتک حرمت‌ها حفظ می‌کرد.

چه بسا در صورت ماندن اهل بیت در مدینه، دشمنان بی‌شرم و ‌‌حیای امام، جنایت و جسارت شدیدتر و هولناک‌تری نسبت به ایشان مرتکب می‌شدند، بنابراین این اقدام امام کاملا عاقلانه و کاملا به جا بود.

................................................................

برخی که گفته‌اند: امام مأمور به عمل به علم غیبی خود نبودند، اشتباه است. چراکه هر نوع علمی حجت بوده و باید بدان عمل کرد، نمی‌توان گفت: امام می‌دانست و چنین اقدامی را انجام داد.

همانطور که نمی‌توان گفت: امام حسن (ع) با اینکه می‌دانست آبی که می‌خواهد بنوشد، مسموم است ولی نباید به این علم خود اعتنا می‌کرد و لذا آب مسموم را از روی دانایی میل فرمود.!

اگه مثلا فردی در معرض مرگ قرار گیرد و شما برای نجات او از مرگ حتمی نهایت تلاش خود را کرده و در این راه زخمی، مجروح و یا در نهایت کشته شوید، دیگری را بر خود ترجیح داده و ایثارگری کرده‌اید، اما باید توجه کرد که شما تنها زمانی چنین فداکاری و از خودگذشتگی را انجام می‌دهید که مطمئن باشید با کشته شدن شما او از مرگ نجات پیدا کرده و زنده خواهد ماند.

اما! اگه شما بدانید که حتی در صورتی که شما جان خود را برای نجات زندگی یک انسان به خطر بیندازید، باز هم خواهد مرد، آیا در این حالت نیز این ایثار انجام میدهید؟؟؟؟؟           جواب مشترک: معلومه که نه مگه عقلمو از دست داده‌ام؟!

با این مقدمه، سراغ یکی از وقایع  روز عاشورا می‌رویم: